Luie leerkracht
Soms hoor ik iets nieuws, wat meteen bij mij past en waar ik enorm blij van word! Zo werd tijdens onze laatste studiedagen op school de term ‘de luie leerkracht’ geïntroduceerd. In principe niet meteen een woord met positieve associaties; de kantjes er van af lopen, ongemotiveerd en wellicht zelfs ongeïnteresseerd. Ik snap je, maar niets is minder waar.
Een bijdrage van blogster Renske Vlug – Zin in Onderwijs
De luie leerkracht is namelijk een leerkracht die de kinderen laat werken en leert om hen zelf te laten voorzien in hun behoefte. “Leren is hard werken“, werd ons verteld en daarmee bedoelde ze niet de leerkracht…
Het liefst wil ik alle leerlingen laten leren op hun eigen niveau, waarbij ze de instructie, uitdaging en/of begeleiding krijgen die ze nodig hebben. Dat vraagt veel van mijn voorbereiding. Maar wat als ik mijn omgeving nou zo heb ingericht dat de kinderen dit zelf kunnen faciliteren? Klinkt moeilijk? Valt reuze mee!
Bij mij in de klas zijn de kinderen bekend met het werken aan doelen en aangeven van hun eigen niveau; beginning (rood), developing (oranje) en mastering (groen). Bij het maken van een proeftoets, voor of tijdens een instructie, nadat ze een taak hebben gemaakt. Regelmatig evalueren we klassikaal of zelfstandig hoe ver ze zijn met het behalen van dit doel. Meer dan 85% van de sommen/opdrachten/vragen goed beantwoord? Dan weet je: hierin ben ik mastering. Leergesprekken over hun eigen verwachtingen en plannen worden hier ook altijd aan gekoppeld.
Sinds kort is hier de kleur blauw bij gekomen; proving. Blauw staat eigenlijk voor: bewijs het me maar. Alle ongelijknamige breuken bij elkaar kunnen optellen, bij tien zinnen de werkwoordsvormen op de juiste wijze vervoegen, een dictee maken zonder fouten. Dat is mastering.
Waar ik tot voor kort zelf druk bezig was met het verzamelen van verrijkende opdrachten, creatieve verwerkingen of uitdagende taken, vraag ik het sinds kort aan de kinderen zelf. Bewijs maar dat je het kan.
- Bedenk zelf een gelijksoortige opdracht die past bij het doel.
- Noteer het goede antwoord.
- Test hem bij een klasgenoot.
Dat was het.
Benodigde materialen: een whiteboard of papier, schrijfgerei en een tafel waar ze kunnen uitwisselen.
Het zelf produceren van een opdracht of een som, zorgt voor een hoger denkniveau. Je zin moet grammaticaal kloppen, je som mag geen verwarring veroorzaken, de gegeven informatie moet compleet zijn, je opdracht mag niet verkeerd geïnterpreteerd worden. Dat schud je vaak niet zomaar uit je mouw.
Gaat dit in één keer goed? Nee. Is dat erg? Nee. Leren ze daar van? Ja!
Fijn schooljaar!
Juist de discussies die ontstaan, het bijschaven van je formulering of het nog preciezer tekenen van het figuur waarvan de oppervlakte moest worden berekend zorgt ervoor dat het doel wordt beheerst. En daar geniet ik, als ‘luie’ leerkracht, enorm van!